Malawi 2: in de greep van Lake Malawi

Van Mzuzu hebben wij ons pad voortgezet naar Lake Malawi. Eerst in Nkhata Bay en later in Cape Maclear. Voor ons twee plaatsen waar we moeilijk weg konden komen. Toch is dit gelukt en zijn we via Liwonde National Park nu in Blantyre aangekomen. Hier onze belevenissen in Malawi.

Nadat we een aantal dagen te lang zijn blijven hangen in Mzoozoozoo (in Mzuzu) hebben we, Na een aantal dagen te lang te zijn verbleven in Mzoozoozoo hebben we, op aanraden van de mensen daar, onze tocht voortgezet richting Nkhata Bay aan het prachtige Lake Malawi. Hier kwamen we terecht tussen tal van Engelse en Nederlandse vrijwilligers. Daar pasten wij natuurlijk prima tussen (hmm). Vanwege het afscheid van twee Engelsen hebben wij samen met 26 anderen een prachtige boottocht over Lake Malawi gemaakt: een booze cruise waarbij verschillende lodges werden aangedaan. Errug gezellig!

Onze lodge in Nkhata Bay bestond uit een prachtig hutje op palen en een balkon met uitzicht op Lake Malawi. De helft van de inkomsten van deze lodge wordt gebruikt voor lokale projecten ten behoeve van de gemeenschap. Zo konden wij ons toch ook nog een beetje goed voelen. Jammer dat Ton na de eerste nacht wist te melden dat hij 's nachts een rat had gezien. Chantal dacht gelijk aan zo een grote rat die je in Nederland wel eens ziet, maar het bleek een ratje van het formaat 'veldmuis'. Prima: nog maar een paar nachten gebleven dus. Net als de vrouwen daar hebben wij onze was in het meer gedaan waarbij Ton een beetje vreemd werd aangekeken door de lokale vissermannen.

Vanuit Nkhata Bay zijn wij, wederom op aanraden van anderen, op weg gegaan naar Cape Maclear. Wij wilden deze plaats zelf in eerste instantie overslaan omdat het niet heel gemakkelijk met het openbaar vervoer te bereiken is. Hierover heeft de Lonely Planet niet gelogen: het laatste stukje van de reis hebben wij achter in een pick-up truck met tig anderen doorgebracht. Maar ... het was er inderdaad echt prachtig!! Wel meteen de eerste avond een blikseminslag in het lokale netwerk waardoor we het een aantal dagen zonder stroom, telefoon, internet en stromend water moesten stellen. Daarna is een koude douche met stromend water toch echt wel heel lekker.

Wat zo leuk is aan Cape Maclear is dat de logdes aan het meer zich te midden van het dorp bevinden. Daardoor ontstaat een leuke mix tussen het lokale en het toeristische. Ook ligt om het dorp heen het prachtige Lake Malawi National Park. Hierdoor heb je een prachtig uitzicht op groene heuvels en eilanden. Voor ons reden genoeg om een Kayak te huren en naar twee van de eilanden toe te peddelen. Het was moeilijk om deze hemelse plaats te verlaten, maar het moest er toch een keer van komen.

Volgende halte: Liwonde National Park wat een paar uur ten zuiden van Lake Malawi ligt. Wederom een hachelijk avontuur achter in de pick-up waarna we als sardientjes in een minibus naar Liwonde zijn gereisd. Om het park te bereiken heb je twee opties: een veel te dure autotaxi of je springt achterop de fietstaxi. Na stevig onderhandelen vertrokken wij achterop twee fietsen (met onze backpacks nog op onze rug!!) voor een rit van bijna een uur richting het park (terug maar drie fietsen gehuurd). Hier in de namiddag een mooie drive safari gemaakt. In vergelijking met bijvoorbeeld de Serengeti bevindt zich in dit park niet heel veel groot wild. Voordeel hiervan is dat in het park ook weinig toeristen te vinden zijn. Hierdoor hebben we in alle rust van de mooie beesten om ons heen kunnen genieten zoals olifanten, gazelles, bavianen, zwijnen, waterbucks, etc. 's Nacht konden we in ons bed het geluid van de nijlpaarden horen, terwijl de bewakers van ons kamp volgens ons toch echt de hele nacht hebben geslapen. Spannend.

Na een nacht in Liwonde zijn we nu aangekomen in Blantyre. We hebben voor het eerst een hotel met zwembad!! Het is niet een stad waar je voor de natuur heen gaat maar de winkels zijn fantastisch. Op zich houden wij, zoals de meesten weten, helemaal niet van shoppen. Echter na 6 weken alleen maar Afrikaanse winkelachtige hutjes en markten, zijn de voor ons normale winkels toch echt wel even welkom.

Vanaf hier reizen we zondag door naar Lilongwe om waarschijnlijk dinsdag in Zambia aan te komen. Het einde van ons Malawi avontuur is dus in zicht. Volgens onze Lonely Planet is Malawi 1 van de armste landen te wereld. 12% van de bevolking is besmet met HIV/Aids, de gemiddelde levensverwachting is 43 jaar en gemiddelde lonen die wij te horen hebben gekregen liggen zo tussen de 30 tot 45 euro per maand (als je een baan hebt!). Desondanks is het een leuk en makkelijk land om met het openbaar vervoer te bereizen met een mooie groene natuur. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Buiten de stad zie je weinig auto's rijden (op minibusjes na): het hele land maakt gebruik van de benenwagen of de fiets. Voor ons toch heel bijzonder!

Groeten, Ton en Chantal.

Tanzania naar Malawi: (ge)strand op Zanzibar en de eerste ontmoeting met Malawi.

De afgelopen 2 weken zijn wij vanuit Arusha naar Moshi, Dar es Salaam, Zanzibar, Dar es Salaam en Mbeya gereisd om vervolgens de grens over te gaan naar Malawi! Dit alles met een grote bus, een veerboot, een trein, taxi's, minibussen en spectaculaire Dalla Dallas (er kan nog meer bij, en er kan nog meer bij).

Na ons vorige verhaaltje zijn we door gereisd naar Moshi waar we 2 dagen vooral veel hebben gelezen, de stad hebben verkend (hier was eindelijk de gelegenheid om de foto's te uploaden) en een buskaartje hebben geregeld voor de bus naar Dar es Salaam. Vanaf het terras van ons hotel hadden we een prachtig uitzicht op de Kilimanjaro. Genieten van het uitzicht was echter wel voldoende want om in zes of zeven dagen naar boven te ploeteren leek ons een bar slecht plan!

En dan..... Op naar Zanzibar! Iedereen verzekerde ons dat als we om 05:15 uur op zouden staan om de vroege bus naar Dar Es Salaam te nemen, we zeker de boot van 16:00 uur naar Zanzibar konden halen. Uiteraard is dit niet gelukt en hebben we en nachtje in Dar doorgebracht. De (ochtend) boottocht naar Zanzibar bracht ons in Stonetown. Overdag hebben we op zoek naar water en sigaretten per ongeluk nog wat historische gebouwen aangedaan en een hapje gegeten in de Mercury bar. Freddy niet gezien overigens, hoewel hij wel van Zanzibar afkomstig is.

Na een gezellige avond met onze Italiaanse hoteleigenaar en zijn Thaise vrouw, wisten we de volgende ochtend evengoed op tijd op te staan om de Dalla Dalla naar Kendwa te nemen. Het strand was echt prachtig wit, het water fantastisch mooi blauw, de bedden op het strand (ja, echt bedden!) geweldig en de bar aan het strand verkocht het nodige eten en drinken. Wat wil je nog meer? Ultiem relaxen dus, en nog meer relaxen, en nog... We hadden natuurlijk ook een kruidentour (uitstapje wat veel wordt aangeboden) kunnen doen. Maar ja, we wilden het risico dat ‘onze' strandtent failliet ging natuurlijk niet lopen.

Na 5 lange dagen :-) terug met de veerpont naar Dar, waar we noodgedwongen weer een nacht hebben doorgebracht (logistieke tegenvallers). Dar is niet echt onze stad. Misschien doordat wij net de niet-vriendelijke mensen tegenkwamen of doordat het begrip 'gezellig terras' hier niet lijken te bestaan? (Johan: bedankt voor de films, die hadden we hier echt nodig). Zaak dus om zo snel mogelijk de stad te verlaten. De Lonely Planet vertelde ons dat er een trein van Dar naar Mbeya ging maar dat we deze wel enkele dagen van te voren moesten reserveren. Toch de stoute schoenen aangetrokken en er bleek voor dezelfde dag nog plek te zijn. Gelijk maar een hele 1e klas coupe afgehuurd omdat we anders niet bij elkaar mochten blijven (mannen en vrouwen reizen / slapen gescheiden). De reis was echt super. Lekker de ruimte en mooie uitzichten! 4 bedden, 680 kilometer voor 29 euro p.p.
Not to bad.

In Mbeya hebben we 2 nachten doorgebracht om vervolgens de grens naar Malawi over te steken. Hier kwamen bij het regelen van een taxi onze nieuw ontwikkelde afding vaardigheden goed van pas (wij zijn nu gevorderd tot een rapportcijfer van 5). In Karango aangekomen eerst 9 kilometer met volle bepakking gelopen om een hotel te vinden dat ons beviel. Ook dit dorp / stadje is niet aan ons besteed. Dus op naar Mzuzu, waar we nu zijn. Hier hebben we een super hostel (Mzoozoozoo) gevonden. Elvis en de Rolling Stones brullen hier uit de speakers, Zwitserse eigenaar en gezellige mensen waaronder 4 Nederlanders. Het stadje is gezellig en, zoals jullie merken, eindelijk weer wat internet mogelijkheden. Even de administratie bijwerken dus.

Dan nog even een samenvatting van opvallende zaken. Ton is al 3 keer betast. De eerste keer door een meisje van een jaar of drie, waarvan we nog steeds niet weten of het was omdat hij blank is of omdat hij haar op zijn armen heeft (ze trok er echt aan). De tweede keer verkende een gekko zijn beenhaar en de derde keer was het een volwassen man die uit het niets verscheen. Wij dachten dat iemand ons probeerde te rollen, maar hij wilde gewoon even aan Ton zitten. Chantal begrijpt dit natuurlijk. Chantal wordt daarentegen alleen uitgezogen door muggen. Daarnaast weet iedereen hier hoe Ton van zijn achternaam heet. De mensen blijven het ook steeds maar roepen: mzungu, mzungu. En wist je dat je kleding ook best goed kan wassen met de zeepjes die je van het hotel krijgt? Ook krijgen onze medereizigers een naam: Appie (I-phone), Flappie (laptop) en Lassie (harde schijf). Wij vragen ons nog af of dit bijwerkingen zijn van de malariapillen of dat dit een normale reizigersziekte is?

Tot snel!! Nog maar een paar (48) weken.

Groeten Ton en Chantal.

Tanzania 2: Safari time

De afgelopen 4 dagen zijn we op safari geweest. Prachtige beesten gezien, mooie natuur, in 1 woord geweldig. Volgende halte is Moshi. Daar gaan we de Kilimanjaro bekijken en vooral niet beklimmen.

De eerste avond in het hotel in Arusha kwamen wij Maarten en Marloes tegen die op zoek waren naar een safari. Vanwege de kosten waren zij ook op zoek naar twee slachtoffers om deze ervaring mee te delen en zo was een safariteam ontstaan. Volgende dag een safari geboekt en met zijn vieren een stapel biljetten van 18 centimeter dik (!!) neergeteld aangezien creditcards niet werden geaccepteerd.

Bij het boeken werd benadrukt dat wij echt stipt om 8.00 uur moesten klaar staan om te vertrekken. Uiteraard stonden wij vieren voor achten klaar om vervolgens half tien weg te gaan. This is Africa man. Eerste stop op onze trip was Lake Manyara. Hoewel het meer redelijk droog stond hebben wij hier meer dan genoeg beesten gezien (sectie dieren volgt later in dit verhaal). Als extraatje kregen wij een overnachting in een lodge aangeboden. Nu zijn wij grote kampeer fans, maar tja, je mag een gegeven paard niet in de bek kijken:-). Het was fantastisch. Echt super luxe en misschien wel wat over de top voor ons: we konden er snel aan wennen.

De luxe was van korte duur. De volgende dag stonden we namelijk in de modder een auto een berg op te duwen. Ooit een terreinwagen op banden zonder profiel een gladde berg op zien komen? Wij ook niet!. Altijd weer leuk om nieuwe dingen mee te maken en met mooie oranje modder aan onze schoenen en kleren, zetten wij onze reis voort. Op naar de Serengeti! Hier wat gamedrives gemaakt, genoten van al het prachtige om ons heen: hele vlaktes, mooie kleuren, wilde dieren, leuke cavia-achtige mongoose beesten... Hier kunnen wij wel aan wennen. This is Africa man!!

Na een nachtje op de camping in een tent uit de tijd dat Ton nog in dienst zat en een gamedrive in de ochtend op naar de Ngorongoro krater. Gezien de afstand en tijd van ons vertrek hebben wij eerst een nachtje geslapen alvorens de krater te bezoeken. Het zou 's nachts verschrikkelijk koud worden maar hier hadden wij als doorgewinterde Nederlanders weinig last van. Aangekomen in de krater waren wij direct getuige van twee jagende cheeta's. Hoewel de poging een jonge gnoe te vangen mislukte, was dit wel super om te zien!!!! Ook de rest van de dag was indrukwekkend vooral doordat er zoveel verschillende dieren op een relatief kleine oppervlakte leven. Tegen de avond kwamen wij weer aan in Arusha waar we onder het genot van een warme douche en daarna een koude klets hebben zitten na te genieten met Maarten en Marloes (bedankt voor de leuke tijd!).

De dieren: olifanten, leeuwen, cheeta's, panters, nijlpaarden, neushoorns, giraffen, zebra's, gnoes, vogels in allerlei soorten en maten zoals aasgieren en adelaars, gazellen, buffels, zwijnen, jackhalzen, hyena's, mongoose, waarschijnlijk een wilde hond ('s nacht naar de WC), vossen, bavianen, wij denken makaken (apen), witte apen met blauwe ballen en blauwe apen, en alles wat we nu even vergeten zijn, hebben we ook gezien. Wij denken, een goede score.

Nu gaan we op weg naar Moshi om vervolgens door te reizen richting Dar es Salaam en Zanzibar. Gister inkopen gedaan en een buskaartje gekocht. Wij vinden dat we al aardig zijn ingeburgerd. Gezellig een praatje maken met mensen die je wat willen verkopen, lachen en bedanken als je een taxi krijgt aangeboden, vriendelijk verzoeken aan iemand die al een kwartier met je mee loopt of hij je nu dan toch echt met rust kan laten, en doodsblikken werpen naar de echt veel te brutale medemens (onze boze blikken werken best goed). Gelukkig zijn de echt brutale mensen hier in de minderheid.

Bedankt voor alle leuke reacties en mailtjes, echt super!!! Hier is het internet enorm traag dus reacties vanterug en foto's volgen op een later tijdstip.

Groeten,Ton en Chantal.

Kenia en Tanzania 1: the beginning

Na zo veel maanden van voorbereiding is het dan eindelijk zo ver, WE ZIJN ONDERWEG!!! Hierbij eerst even een bericht om in te komen. Zoveel kan er in 1,5 of 2 dagen natuurlijk niet zijn gebeurd:-)

Na een gezellig afscheid op Schiphol (bedankt!!!) moesten we dan toch de Douane door. Zo ontspannen als we waren (hmm, klopt dat of lijkt het maar zo) eerst even roken en shoppen natuurlijk. Vervolgens nog even geld halen en traveler checks om toch enorme haast te moeten maken om op tijd te zijn voor de vlucht: Hoe is het mogelijk? Op Londen aangekomen begint het wachten op de vlucht naar Nairobi. We zijn allebei bek af van het vroege opstaan en merken dat het besef er nog niet helemaal is. Waar gaan we aan beginnen? Familie en vrienden een jaar niet zien, een jaar geen thuis, een jaar mooie plekken mogen zien, een jaar andere culturen opsnuiven, hopelijk een jaar bijna geen sneeuw. De vlucht naar Nairobi verloopt goed en we slapen in het vliegtuig allebei nog wat. Is dat vroege opstaan toch ergens goed voor. Aangekomen pakken we een taxi naar het hotel, halen we nog wat eten en snacks en gaan we om 00.00 uur echt gestrekt het bed in. 6.30 gaat de wekker om de bus naar Arusha, Tanzania, te pakken. Zo gezegd, zo gedaan en met een minder ochtendhumeur dan normaal is voor Chantal gaan we op pad. De goede bus vinden blijkt een makkie te zijn. We hadden gehoord dat je hier veel werd lastig gevallen, maar dat is in ons geval niet zo. Natuurlijk, hier en daar willen ze je wat verkopen alleen niet echt lastig. De busrit gaat goed en we worden bij ons hotel afgezet. En daar zijn we nu dus en zitten we op het rooftop bar/restaurant te genieten bij een temperatuur van zo ongeveer 26 graden. Na de vlucht van gister en de rit van vandaag over asfalt maar uiteraard ook mooie stenen gedeelten zijn we beiden te lui om nog wat te ondernemen. Lekker inlezen dus voor de komende dagen, verhaaltje typen en een beetje hangen.Vergeten jullie niet om ons op de hoogte te houden van de dingen die in Nederland gebeuren??!!Groeten,Ton en Chantal.