Na ons duikavontuur op Utila, waar we uiteindelijk drie weken zijn gebleven en drie duikbrevetten rijker zijn, moesten wij ons gaan 'haasten' om naar Belize te gaan voor onze vlucht naar Jamaica. Vanaf Utila zijn we doorgereisd via Omoa naar Puerto Barrios (Guatemala) om vanuit daar de oversteek te maken naar Belize. In Belize nog een paar dagen in Placencia (een van de mooiste stranden van Belize) verbleven waarna we zijn doorgereisd naar Belize City voor onze vlucht naar Jamaica. Inmiddels zijn we in Negril aangekomen en kunnen we genieten van een welverdiende rust na een jaar 'hard' werken.

Na het behalen van ons Advanced Open Water waren we niet minder enthousiast geworden over het duiken en na onze twee fun dives konden we het niet laten om ook het Rescue Diver brevet te halen. De tijd die we nog hadden was eigenlijk te kort om nog andere landen en plaatsen te bezoeken en het leven op Utila beviel ons uitermate goed. Het enige wat ons tegen zou kunnen houden was het opnieuw halen van ons EHBO brevet dat je nodig hebt voor het Rescue duiker brevet (rescue tja, de naam zegt het al). Na overleg met PADI werd besloten dat wij alleen een opfriscursus zouden moeten doen, dus niets stond ons meer in de weg. De cursus rescue diver is een intensieve maar leuke training (waarvan je hoopt hem nooit nodig hebt) die je weer een hoop nieuwe vaardigheden leert. Ook deze cursus sloten we goed af waardoor we ons zelf nu rescue divers mogen noemen. Inmiddels was het weer op Utila er niet beter op geworden, zodat op de zondag dat wij het eiland wilde verlaten er geen veerboot naar het vaste land ging. Gevolg was dat we ook de veerboot van Honduras naar Belize zouden missen, aangezien deze alleen op maandag gaat. We besloten dat we dan net zo goed nog een paar dagen extra op Utila konden blijven. Uiteindelijk zijn we op woensdagochtend richting het vaste land vertrokken (we hadden wel geluk want er was opnieuw noodweer verwacht) en wilden we proberen om in één keer richting Puerto Barrios in Guatemala te reizen. Dit zouden we in principe makkelijk moeten gaan maar éénmaal in La Ceiba aangekomen bleken de bustijden te zijn veranderd en moesten we anderhalf uur wachten op de eerstvolgende bus naar San Pedro Sula. Omdat wij niet het risico wilde nemen om in het donker de grens over te moeten steken of daar vast te komen zitten vanwege het niet meer rijden van bussen, besloten we tot Omoa door te reizen en daar te overnachten.

Omoa bleek een leuk kustplaatsje te zijn maar omdat een oliemaatschappij er iets voor de kust heeft gebouwd is de stroming veranderd en worden de stranden weggespoeld. Het was er dus lekker rustig! De volgende dag zijn we de grens overgestoken en naar Puerto Barrios gereisd om daar de volgende dag de speedboot naar Belize te nemen. Dit was één van onze slechtste reisdagen van het afgelopen jaar. Dit was voornamelijk te danken aan een buschauffeur die ons 35 km voor de grens vertelde dat de bus toch niet aar de grens ging, ondanks dat wij dit drie keer hadden gevraagd! Vervolgens droeg ook de bestuurder van de minibus vanaf de grens een steentje bij: hij probeerde ons op te lichten door ons zes maal zoveel te berekenen dan normaal was voor de rit. Een beetje meer daar kunnen we niet mee zitten, maar zes keer zoveel??!! En maar doen alsof hij ons niet verstond. We hebben dus wat stennis geschopt (hij begreep wel dat we toch echt niet in zouden stappen) en uiteindelijk mochten we voor de normale prijs mee. De volgende morgen weer op tijd opgestaan om een kaartje te kopen voor de speedboot aar Belize en om iets na elven arriveerden we dan ook in Punta Gordo, Belize. De speedboot ging snel en was leuk!! Na de grensformaliteiten nog snel even wat geld gehaald en op naar onze eindbestemming voor deze dag, Placencia. Overigens, we zijn zo blij met ons Nederlandse paspoort. Bijna iedereen had gezeur bij de grens, maar wij konden zo doorlopen, tassen werden niet geopend, dank je Nederland!

Placencia is dorpje dat aan één van de mooiste stranden van Belize ligt. Het strand is echt prachtig en omdat het ongeveer op vier uur reizen van Belize City ligt besloten we hier een paar nachten te blijven. Na enig zoeken (wat vooral het doorzettingsvermogen van Chantal was) vonden we een leuk hotel aan het strand en nog enigszins betaalbaar ook. We zijn hier drie dagen gebleven en hebben genoten van het lekkere weer en het mooie strand. Vanuit Placencia zijn we de dag voor onze vlucht naar Jamaica naar Belize City gereisd om daar de volgende dag op tijd op het vliegveld te kunnen zijn. Belize City is niet veel bijzonders maar ook niet zo crimineel en gevaarlijk (bepaalde gebieden daargelaten) als de meeste mensen je doen geloven, een meevaller dus! Dinsdagochtend was het eindelijk zover, op naar Jamaica. Het enige nadeel was dat we over Miami zouden vliegen en eerdere ervaringen leerden ons dat dit niet de meest soepele transfer zou worden. Ja, we moesten inderdaad een uur wachten, maar verder viel het ons alles mee. We moesten toch drie uur wachten voor onze aansluitende vlucht naar Kingston, Jamaica. De vlucht naar Kingston duurde maar twee uur en we landen dan om half tien 's avonds lokale tijd. Gelijk en leuk ontvangst door de immigratie en de douane beambte. Even een gezellige babbel gemaakt en we konden doorlopen. Echt het gevoel dat we hier welkom zijn! Na de douane werden we opgewacht door onze chauffeur die ons van Kingston naar Negril zou brengen, een rit van ongeveer vier en een half uur. Dit is één van de weinige dingen die fout is gegaan in de voorbereiding van onze reis, we hadden beter op Montego Bay kunnen vliegen maar tegen de tijd dat we daar achter kwamen was het al te laat om onze tickets om te laten zetten (het feit dat het hoogseizoen is maakte dit onmogelijk). Na een rit van amper drie en een half uur (we zaten in de auto bij de lokale Vettel) kwamen we op de plaats van bestemming en werden we naar onze kamer gebracht. Deze zag er aan de buitenkant niet erg groot uit maar eenmaal binnen bleek het enorm groot te zijn. We hebben in het afgelopen jaar nog niet in zo'n grote kamer geslapen en zeker niet in zo'n groot bed. Het hotel is leuk, het eten is goed en we hebben zeker niets te klagen wat het weer betreft. We gaan onze laatste twee weken lekker genieten en een beetje aan ons kleurschema werken. We kunnen dit nog wel en jaar volhouden!!

We hopen dat jullie allemaal een geweldige kerst tegemoet gaan en dat het een spetterend uiteinde wordt!! Tot snel en voor de mensen die ons willen komen ophalen: zaterdag 7 januari landen we om 14:00 uur op Schiphol (we komen van Londen - vluchtnummer BA434). Of tenminste, dat we hopen we want ergens verwachten we dat het zal sneeuwen, Schiphol drie dagen wordt gesloten en we dus ergens op het vliegveld in Londen moeten overnachten.

Saludos

Ton en Chantal