Mancora was wederom genieten en Ton heeft zich op zijn verjaardag prima vermaakt. Het is ons gelukt om binnen een week te vertrekken!! Dit keer kozen we voor een andere grensovergang om Ecuador in te komen, echt zo veel relaxeter dan de vorige keer. In Ecuador hebben wij de kust gemeden en hebben wij ons vooral op het binnenland gericht. Zo bezochten we de plaatsen Vilcabamba, Cuenca, Baños en vetrokken we via Quito naar de grensplaats Tulcan. Daar even een nacht bijgekomen om de volgende dag de grens naar Colombia over te steken. Tot nu toe hebben we daar wat leuke stadjes bezocht en de hoofdstad Bogota. Op het moment verblijven wij in Leticia in de jungle van Colombia, maar daarover de volgende keer meer.

Mancora heeft ons niet teleurgesteld. Elke dag mooi weer, super gezellige mensen, wederom een fantastische privé cabana aan het strand, echt genieten dus! Toch werd het na een week tijd om weer op pad te gaan, we wilden dit jaar immers wat van de wereld zien en dat lukt toch niet helemaal als je op dezelfde plaats blijft. We sloegen er wat boeken op na en besloten dit keer op een ander punt de grens naar Ecuador over te steken, namelijk bij Macara. We deden dit met de nachtbus en de grensovergang was een ontspannen aangelegenheid. Stempel hier, stempel daar, geen vragen, gewoon welkom in Ecuador. Heel wat anders dan de grensovergang naar Ecuador die we eerder bezochten. De nachtbus daarentegen was van wat mindere kwaliteit dan wij gewend waren, de verwende nesten die we zijn. Rotstoelen, vage types etc. Dit zorgde ervoor dat Chantal niet echt aan haar nachtrust toekwam, Ton had nergens last van en knuffelde zijn tas nog eens goed terwijl hij sliep.

De volgende ochtend arriveerden we in Vilcabamba, een plaats wat meer in het Zuiden van Peru onder het stadje Loja. Hier hadden wij een hostel gereserveerd, namelijk Izhcayluma, en dat was maar goed ook want het hostel zat helemaal vol. Dit bleek helemaal terecht. Het hostel lag wat hoger dan het dorp wat zorgde voor een schitterend uitzicht op het dorp en de omliggende bergen. Het hostel is van twee Duitse broers wat zorgde voor heerlijk eten voor een zeer schappelijke prijs. Ook hadden zij eigen wandelpaden in de bergen uitgezet en het wandelen in die omgeving was zeker de moeite waard. Kortom een geweldige ontspannen tijd en gek genoeg nog betaalbaar ook (het leek meer op een sterrenhotel).

Na een aantal dagen hebben wij onze weg voortgezet naar Cuenca. Dit is een charmant koloniaal stadje. Mooie gebouwen, een rivier door de stad en de nodige winkels zorgden ervoor dat we lekker hebben rondgelopen. Het blijft echter een stad en wij snakten toch nog naar wat meer buitenleven. Na 1 ½ dag hebben wij eieren voor ons geld gekozen en zijn we op de bus gesprongen naar Baños, een plaats zo een 2,5 uur ten zuiden van Quito, de hoofdstad van Ecuador. Baños is uitermate geschikt voor buitensporten. Je kan er klimmen, mountainbiken, met een buggy rondscheuren, wandelen, raften etc etc. Daar hadden we zin in! Alleen regende het alle dagen dat wij er waren en echt de hele dag. Niet echt waar je op zit te wachten als je buiten wat wilt ondernemen. We hebben het daarom maar een beetje rustig aan gedaan. We hadden een leuk hostel/hotel gevonden waar we een kamer met open haard hadden. Romantisch. Lekker flesje wijn gekocht en fikkie stoken!! Ook hadden ze in Baños tot onze grote vreugde twee restaurants waar ze kaasfondue verkochten!! Echt waar!! Goede reden om elke avond, vier in totaal, te kaasfonduen. Dat hadden we echt gemist en het was nog goede kaasfondue ook! Mmmm.

Omdat het weer er niet beter op werd, zijn we op de bus gesprongen richting de grens met Colombia. Bij de grens hebben we een nacht aan de kant van Ecuador doorgebracht om de volgende ochtend vroeg de grens over te steken. Dit bleek een makkie te zijn. Vriendelijke mensen joh, die Colombianen!! Behulpzaam, dringen niet voor, lijken het leuk te vinden om je te zien en een praatje te maken. Leuk! Eigenlijk, hoe meer we naar het noorden verhuizen, des te leuker wij de mensen vinden. In Colombia hebben we eerst een paar nachten doorgebracht in Popayan. Dit stadje heeft een leuk historisch centrum waar wij lekker hebben rondgewandeld. Het weer was top! Ook gezellige tentjes waar je heerlijk kon eten en wat drinken. Daarna zijn we naar Cali gegaan. Dit is een grotere stad, evengoed gezellig, maar voor ons misschien al wat te groot. In het hostel verschillende mensen ontmoet en gezellig een avond wezen stappen waarbij we live muziek hadden. Ook weer eens leuk! Het werd laat, maar omdat we de volgende dag naar Bogota zouden vliegen waren we evengoed vroeg uit de veren.

Vliegen... Ja, geen bus maar vliegen. De bussen in Colombia zijn, in vergelijking met de andere Zuid-Amerikaanse landen, behoorlijk duur (prijs/ kwaliteitverhouding). Vliegen is hier echter relatief goedkoop. Na heel Zuid-Amerika te zijn door gebust, begon dat vliegen steeds meer te lonken. Na een laatste rotbusrit gelijk tickets geboekt. De vlucht naar Bogota, de hoofdstad van Colombia, was heerlijk ontspannen en vooral snel! Bogota is een grote stad, waar wij meestal niet al te gek op zijn, maar deze stad had toch zijn charme. Lekker gewandeld, mooie gebouwen, veel mensen op straat, leuk. Ook interessant is dat ze een buslijn hebben met een eigen asfaltbaan door de stad. Snel en efficiënt. Daarnaast sluiten ze op zondag delen van de stad voor auto's af zodat fietsers hun gang kunnen gaan. Daar kunnen wij nog wat van leren. Door het bezoek aan al die steden hebben we wel wat weinig foto's genomen. Je loopt toch wat lekkerder over straat als je geen, zichtbare, dure dingen bij je hebt.

Na Bogota zijn we naar Leticia gevlogen. Dit is een jungle stad op de grens van Colombia, Peru en Brazilië. Hier kan je overigens niet met de bus komen omdat er geen wegen naar toe gaan. We spelen dus niet helemaal vals! Morgen gaan we hier een jungletrip maken. Over onze avonturen in de jungle de volgende keer meer.

De tijd gaat snel en we zijn alweer bijna thuis. Tot snel en kermisgangers: maak er een goed feessie van!! Neem er eentje op ons!!

Groeten,

Ton en Chantal.